Dilemma 

  

Nog voor zevenen word ik wakker voordat de wekker afloopt. Ik kijk onder mijn bed en zie "Fransje" mijn teckeltje lekker opgerold liggen. 'Ben je al wakker?’ vraag ik. Een diepe zucht bewijst het tegendeel. ‘Wat heb je toch een heerlijk hondenleven’ zeg ik en sta op.  

 

Met half dichtgeknepen ogen vind ik op de tast de lichtknop. Voetje voor voetje loop ik op mijn blote voeten de trap af. Maar wat ligt er naast de trap? Verdorie, heeft Fransje geplast? Op zoek naar emmer en dweil verbaas ik me over een klein rond bolletje wat verder in de gang ligt. Laat ik eerst maar even die plas opruimen en daarna douchen. Het ochtendritueel dwingt mij op te schieten. 

 

Vandaag is het sportdag. Mijn kledingkeuze is daarom snel gemaakt. Het wordt een spijkerbroek met T-shirtje en gymschoenen. Was het iedere dag maar zo eenvoudig. 

Het laatste koffiepadje stop ik in de Senseo, eet een broodje en neem een slok van de slappe koffie. Ik kijk op mijn horloge. Het is precies half acht. Ik pak mijn autosleutels. Nog steeds ben ik netjes op schema. Opnieuw zie ik het kleine bolletje in de gang liggen. Die katten hebben toch niets gevangen of zo? 

 Heel voorzichtig til ik het bolletje op. Het prikt. Ik draai het om in mijn hand en zie dat zijn oogjes nog dicht zitten. Ach, het is een egeltje! Zijn pootjes bewegen heen en weer. Op zijn ruggetje zit een gemene bijtwond. 

 Ik moet nu écht weg. Maar ik kan dat diertje toch niet zomaar achterlaten? Ik bel de egelopvang en krijg geen gehoor. Uit mijn kast pak ik een schoenendoos en grijp een T-shirt wat ik in de doos leg. Het diertje stop ik erin en dek het een beetje toe.  

Wat eet zo'n beestje toch? Ik pak een pak melk uit de koelkast en zet het onmiddellijk weer terug als ik me realiseer dat melk geen optie is voor egeltjes. Water dan maar? Met een pipet probeer ik het diertje iets te laten drinken. Ik kijk op mijn horloge. Wat moet ik doen? 

 

Egels zijn beschermde dieren spookt het door mijn hoofd. Ik bel het dierenasiel. Na herhaaldelijk bellen krijg ik iemand aan de telefoon. Logisch dat het zo lang duurt, het is nog hartstikke vroeg. Gelukkig kan ik langskomen. Als ik daar arriveer geef ik het egeltje af aan een vriendelijke vrijwilligster. Omdat de egelopvang te ver voor mij is zal het asiel ervoor zorgen dat de dierenambulance het diertje daar aflevert. Ik krijg hun nummer zodat ik hen later die middag kan bellen. Met een gerust hart laat ik het diertje achter. 

 

Een blik op mijn dashboard klokje waarschuwt me dat ik nog maar enkele minuten heb om op tijd te komen. Even opschieten dus! 

Bij de stoplichten die eindeloos op rood staan neem ik precies de verkeerde afslag.  

Te diep trap ik het gaspedaal in en hoop dat de politie nog achter hun koffie zit.  

Precies op tijd arriveer ik op het sportcomplex en verdwijn in de uitbundige drukte van jongens en meisjes. 

 

Aan het einde van het sportevenement check ik mijn berichten. Ik heb een berichtje van de egelopvang. Als ik hun nummer bel hoor ik aan de telefoon een vriendelijke vrouwenstem; 'Egelopvang Flevoland met mevrouw De Laar'.  

'Hallo ik ben die mevrouw die vanmorgen een egeltje naar het dierenasiel heeft gebracht. 'Hoe gaat het met het egeltje?'  

Even blijft het stil bij Mevrouw De Laar.  

'O. ja nu weet ik het weer. Het dierenasiel heeft contact gehad met mijn collega'. 

'Het egeltje leeft nog. We hebben het in de couveuse gelegd.'  

'Oh, wat fijn, wat ben ik blij dit te horen!'  

'Maar mevrouw als dit nog een keer gebeurt kunt u het toch beter anders aanpakken' vervolgt mevrouw De Laar. 

'Oh, hoezo wat moet ik dan doen?' 

'U kunt het beste wat suikerwater geven en het egeltje in uw beha stoppen dan blijft het lekker warm'. 

Visioenen van beha’s met stekels weerleggen vrijwel onmiddellijk haar idee.  

'U kunt als u straks thuis bent het beste zo spoedig mogelijk het egelnest opzoeken'. 

'Waarom is dat?' vraag ik haar. 

'De katten die het gevonden hebben zullen ook de overige egeltjes iets aan kunnen doen. Ze vertelt me nog iets over een verstoord nest en een egelmoeder waarvan de reikwijdte op dat moment niet helemaal tot mij doordringt. Met een stevig schuldgevoel dat ik in het bezit ben van een aantal kwaadaardige katten stap ik weer in de auto en rijd naar huis. 

 

De zon schijnt voluit als ik mijn achtertuin in loop. Helaas wordt mijn akelige voorgevoel bevestigd. In de tuin in de warme zon liggen een aantal egeltjes verspreid. Voor het eerste egeltje wat ik op pak kan ik helaas niets meer betekenen. Ik weet niet wat ik ermee moet doen en leg het op het deksel van de groencontainer. Hoopvol pak ik het tweede beestje op. Zeer tot mijn spijt hebben mijn katten hun werk grondig uitgevoerd. Nummer twee leg ik naast zijn overleden familielid.  

Verderop ligt een vrij fors babyegeltje. Zijn oogjes zitten dicht. Het zwaait met zijn pootjes driftig heen en weer. Ik pak het op. Het piept! Dit egeltje maakt een gezondere indruk dan zijn familielid die ik eerder vanmorgen heb weggebracht. Gewapend met water aangelengd met wat honing bevochtig ik zijn kleine egelbekje. Het diertje drinkt! 

Uit de kast pak ik opnieuw een schoenendoos, kieper de schoenen eruit en stop er een krantje in. De overtrek van een sierkussen doe ik er ook maar bij. 

 Het duurt even voordat ik een medewerker van de dierenambulance aan de telefoon krijg. De vrijwilligers hebben het ontzettend druk en zijn eerst nog met een andere ‘klus’ bezig. Beelden van doodgereden honden en katten schieten door mijn hoofd. Ik spreek met ze af dat ik zelf weer naar het dierenasiel zal rijden.  

Voor de tweede keer die dag lever ik een egeltje daar af. Eenmaal weer thuis begraaf ik de twee overleden egeltjes naast elkaar in de tuin. 

 

Het is al schemerig als Fransje en ik samen die avond nog even de tuin in lopen. Opeens blijft Fransje roerloos staan. Onder de oude dennenboom horen we een zacht smakkend geluid.  

Zo helder als glas hoor ik in gedachten de stem van mevrouw Van Laar van de egelopvang.  

‘Als een nest is verstoord dan dood de egelmoeder haar jongen'. 

'Kom Frans' zeg ik 'laten we maar snel naar binnen gaan!' 

 

 

 

©pds080424