En hoe gaat het nu met Dirkje?
Dirkje is nu bijna 8 maanden oud en is niet meer dat 'kleine onschuldige' teckelkind wat alles maar kan doen en laten. Verbluft heb ik gekeken naar de stressvolle acties van mijn baasjes. Er is wat gedweild, gepoetst en opgeruimd de afgelopen weken. Aan alles kon je merken dat Dirkje niet thuis bij mensen is opgegroeid. Nu is hij eindelijk zindelijk. Behalve als het regent natuurlijk. Geef die kleine eens ongelijk. Wij teckels houden nu eenmaal niet van regen punt.
Nadat de Giardia infectie bij ons onschadelijk was gemaakt door onze dierenarts 'Lonneke' maakte Dirkje een enorme groeispurt door. Hij is nu de grootste van ons twee en daarom noemen wij hem Dirk.
Hij is momenteel een puber en gedraagt zich ook als dusdanig. Wasmanden zijn nog steeds te leuk voor hem. Keurig wordt het vuile goed door hem voorgesorteerd. Het is niet alleen de was die zijn aandacht trekt. Die knul loopt met de gekste spullen rond! Laatst had hij een leesbril te pakken. Binnen een mum van tijd maakte hij er een wegwerpartikel van. Een dag later vond hij dat de kwastjes van de schoenen van mijn baasje er ook maar af moesten. Gisteren ontdekte hij een rol closetpapier en ging ermee aan de haal nog voordat onze baas er zijn ding mee kon doen. Dit resulteerde in heel wat stampij vanuit ons kleine kamertje. Vandaag overtrof hij zichzelf. Hij had een zak bemeste tuinaarde opengetrokken en was er middenin gaan liggen.
De huispoezen zijn te lekker voor hem. Ik betrapte hem laatst in de tuin met het haar van één van hen nog tussen zijn tanden ingeklemd. Kortom die jongen haalt dingen in zijn hoofd wat niet eens bij me zou opkomen!
Wandelen met Dirk is nog steeds een opgave. Normaal lopen aan de riem dat kan hij niet. Met zijn tong uit zijn bek rent hij de hele wijk door. Mijn baasje en ik vliegen achter hem aan. Als hij het dan echt niet meer volhoudt gaat hij onverwachts midden op straat liggen. Tot mijn verbazing tilt mijn baasje hem dan op en geeft hem niet één maar meerdere kusjes!
Van het begrip 'eigen ruimte' of 'ongewenste intimiteiten' heeft hij nog nooit gehoord. Het liefst ligt hij tegen me aan of zelfs over me heen. Ik sta dan op en ga een stukje verder liggen. Laatst was hij in slaap gevallen met zijn hoofd precies op mijn edele delen. Urenlang moest ik doodstil blijven liggen. Ik mag dan wel een heer op leeftijd zijn graag houd ik mijn gereedschap intact.
En toch moet ik zeggen dat ik hem ook wel leuk vind af en toe. Als ik het koud heb komt hij altijd bij me liggen. Door Dirk zijn onze baasjes veel royaler geworden met hondenkoekjes en kluifjes. Valt er wat te blaffen in de tuin dan krijg ik altijd zijn bijval.
Ze zullen weten dat we er zijn!
Groetjes en tot ziens,
Fransje
Reactie plaatsen
Reacties